روزی که پست قبلی رو نوشتم فکر نمیکردم تو پست بعدش خبر گرفتن ویزای کار رو بنویسم. پروسه ای که بهمون گفته بودن اوایل سریع انجام میشد ولی الان با توجه به حجم بالای درخواست طول پروسه به چند ماه کشیده، برای ما ده روز طول کشید. روند عادیش دو هفته ای بوده که به ۹۰ روز افزایش پیدا کرده بود ولی انگار خدا رو هزار بار شکر پرونده های ما می افته دست افراد زبر و زرنگ که سریع کارها رو انجام می دن. ما سین نامبر که چیزی شبیه کد ملی مون تو ایران هست رو هم باید بعد از ویزای کار میگرفتیم که اونم گرفتیم و الان فقط مونده پیدا کردن کار و خونه که اداره مهاجرت برای تازه واردین امکانات ویژه ای در نظر گرفته و ما باید ثبت نام کنیم ولی نیاز به سیم کارت کاناداییه و ما به خاطر اینکه دو بار هزینه نکنیم صبر کرده بودیم بعد از ویزای کار بگیریم و الان هم در حال بررسی آفرهایی که هر شرکت رو سیم کارت هاش می ده هستیم تا بگیریم.
خلاصه که همه چی به راحتی در حال انجامه
الان دیگه هومان هم میتونه مدرسه بره ولی به خاطر اینکه نخوایم جا به جاش کنیم فعلا ثبت نامش نکردیم تا شهر مقصدمون صد در صد مشخص بشه بعد
چه خوب میشه پست بعدی رو در مورد کار و خونه ی جدید بنویسم . اونم با لپ تاپی که با قیمت خیلی مناسب تو تخفیف های بلک فرایدی خریدم.🤗
لپ تاپ داشته باشم تند تند می نویسم با گوشی برام واقعا سخته.